بررسی عملکرد روش هاي نوین مقاوم سازي در کنترل پاسخ لرزه اي سازه ها(جداسازي پایه و استفاده از انواع میراگرهاي انرژي)

چکیده
در طول تاریخ، کشور ما ایران زلزله هاي زیادي را تجربه کرده که متاسفانه یادآوري آن وقایع همراه با زنده شدن خاطرات تلخ زلزله اعم از مالی و جانی می باشد که گاه تا سالها اثرات مخرب آن باقی مانده است. اهمیت این پدیده طبیعی و عوارض آن، لزوم ایجاد آمادگی براي مقابله با زمین لرزه را نمایان می کند لذا طراحان سازه با بکارگیري آیین نام ههاي لرزه اي سعی نموده اند تا خطرات ناشی از زمین لرزه را بر روي سازه هاي جدید و نیز ساختمانهاي آسیب پذیر موجود کاهش دهند. جهت طراحی سازه هاي بلندمرتبه و نیز مقاوم سازي و بهسازي آنها، توجه به سطوح عملکرد در آیین نامه هاي ساختمانی و نیز بروز شدن آن، از نکات کلیدي و اساسی است. در اغلب موارد جهت دستیابی به معماري خاص و ویژه، محدودیت هاي فراوانی پیش روي طراحان قرار می گیرد که باید با توجه به پارامترهاي اقتصادي، قابلیت اجرا، حداقل تغییر در معماري، اضافه نشدن نیروهاي جدید اضافی و... اقدام به طراحی و مقاوم سازي نمود. در سازههاي بلند، پارامتر اصلی طراحی، میزان تغییرمکان است. لذا محدود کردن این تغییر مکان ها از اهمیت ویژه اي برخوردار است. همچنین جهت مقابله با بارهاي جانبی باد و زلزله، علاوه برسیستم هاي متعارف باربر جانبی همانند دیوار برشی، بادبند و ترکیب آنها، روشهاي مدرن استهلاك انرژي نیز مورد استفاده قرار می گیرد که استفاده از میراگرها یکی از گزینه هاي مناسب می باشد. میراگرهاي انرژي در سازه، مستهلک کننده انرژي جانبی سازه می باشند که با راندمانی بالا، جهت طراحی سازه جدید و مقاوم سازي سازه هاي موجود کاربرد دارند. میراگرها، انرژي ورودي به سازه را 3 تا 5 برابر کمتر کرده و جابجایی را نیز 2 تا 3 برابر کاهش می دهند. به عبارتی دیگر، میراگرها به دلیل جذب انرژي ورودي به سازه، سبب کاهش نیروي اعضاي سازه و تغییر شکلها شده و توزیع نیرو در سازه را تغییر می دهند لذا می توان به عنوان یک گزینه مناسب از این روش جهت اصلاح توزیع نیروها استفاده کرد. در این پژوهش به بررسی انواع میراگرهاي سازه، عملکرد و مزیت هاي آن خواهیم پرداخت و با سیستم هایی همچون جداسازي پایه، مقایسه خواهیم نمود که نتایج در ادامه خواهد آمد.

کلید واژه :

عملکرد سازه هاي بلندمرتبه، میراگرهاي انرژي سازه، بهسازي و مقاوم سازي

نویسندگان :

مهدي میرزاگل تبار

دومین کنفرانس ملی سازه - زلزله - ژئوتکنیک (1391)