ارزیابی لرزه ای ساختمان های جداسازی شده ی پایه تحت اثر زلزله های حوزه ی نزدیک گسل

خلاصه
جداسازی پايه ی لرزه ای يک سیستم استهلاک انرژی است که پاسخ های لرزه ای يک سازه از قبیل شتاب ها و ديريفت های طبقه را کاهش می دهد. جداساز لرزه ای با دور کردن زمان تناوب سازه از زمان تناوب غالب زمین لرزه ها، پاسخ سازه و در نتیجه خسارات وارده را کاهش می دهد. از طرفی تاريخچه ی زمانی شتاب زلزله های حوزه ی نزديک گسل، محتوای فرکانسی بالايی دارد. تحريکات شديد اين زلزله ها که با دامنه ی بزرگ، پريود بلند و تحريکات پالس گونه مشخص می شوند، جابه جايی های بزرگ در جداساز ايجاد می کنند. در اين تحقیق سعی می شود که جداسازی پايه ی ساختمان ها به عنوان راه حلی برای حفاظت آن ها در برابر اين گونه زلزله ها بررسی شده و پاسخ های لرزه ای سازه های جداسازی شده، تحت اثر زلزله های حوزه نزديک گسل، با استفاده از تحلیل های تاريخچه زمانی غیرخطی، مورد مطالعه قرار گیرد. همچنین، تاثیر مشخصات مخصوص رکوردهای نزديک گسل شامل اثر جهت پذيری رو به جلو، پرتابی و بدون پالس روی عملکرد لرزهای مدل ها بررسی می شود.

کلمات کلیدی:

جداسازی پایه . زلزله های حوز هی نزدیک گسل . تحلیل دینامیکی غیرخطی . اثر پرتابی (Fling-Step) . تاثیرجهت پذیری رو به جلو (Forward-Directivity)

نویسندگان :

سپیده حاصلی ، دکتر مهدی پورشاء  ، حسین نخستین فعال

دهمین کنگره بین المللی مهندسی عمران (1394)