بررسی تاثیر استفاده از سیستم اصلاح سطح سنگدانه ها با پلیمر بر روي حساسیت رطوبتی مخلوط هاي آسفالت گرم

خلاصه
خرابی رطوبتی درمخلوط هاي آسفالتی ناشی از بین رفتن پیوستگی و یا چسبندگی می باشد که منجر به کاهش مقاومت و سفتی مخلوط آسفالتی و ایجاد انواع مختلف خرابی در روسازي می شود . به منظور بهبود چسبندگی و کاهشش حساسیت رطوبتی در مخلوط هاي آسفالتی چندین راه حل وجود دارد. یک روش مناسب این است که سطح سنگدانه ها با مواد مناسب پوشانده شود که این موضوع سبب می شود که شارژالکتریکی سطح سنگدانه ها بر عکس شود، در نتیجه انرژي سطح سنگدانه ها کاهش می یابد که این عمل از خاصیت آبدوستی سنگدانه ها می کاهد. در این به عنوان پوشش (LDPE) و پلی اتیلن با دانسیته پایین (HDPE) به نام هاي پلی اتیلن با دانسیته بالا ،(PE) پژوهش تاثیر استفاده از 2 نوع پلی اتیلن سنگدانه ها در کاهش خرابی رطوبتی مخلوط هاي آسفالت گرم بررسی شده است. نمونه هاي مخلوط آسفالت گرم با دو نوع سنگدانه (سنگ تحت آزمایش AASHTO T 60 و دو نوع ماده اصلاح کننده سطح سنگدانه ها ساخته شده اند و طبق استاندارد 283 - آهک و گرانیت) و قیر 70 3و 5 سیکل یخ – ذوب به نمونه هاي تحت شرایط رطوبت قرار گرفته ، قرار گرفتند. به منظور بررسی دقیق تر تاثیر افزودنی هاي مورد آزمایش، 1 اعمال شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که پوشش پلیمري مورد استفاده در این پژوهش باعث چسبندگی بهتر بین سنگدانه ها و قیر و افزایش مقاومت در برابر خرابی رطوبتی می شود. نتایج نشان می دهد که تاثیر استفاده از پلیمر بر روي سطح سنگدانه ها به نحوي است که عملکرد هر دو  نوع سنگدانه در برابر خرابی رطوبت را مستقل از کانی هاي تشکیل دهنده آنسنگدانه به یک سطح ثابت و مناسب می رساند. به علاوه، نتایج نشان بالاترین مقدار نسبت مقاومت کششی غیرمستقیم مرطوب به خشک را HDPE می دهد که نمونه هاي ساخته شده با سنگدانه سنگ آهک و پل یمر در آزمایش حساسیت رطوبتی نشان داده اند.

کلمات کلیدي:

مخلوط هاي آسفالت گرم، خرابی رطوبتی ، آزمایش مقاومت کشش غیر مستقیم ، پلی اتیلن

نویسندگان :

غلامحسین حامدي ، علیرضا آذرهوش ، مهیار عربانی

اولین کنفرانس ملی عمران و توسعه ایران (1390)